Studia w Krakowie - Uniwersytet Jagielloński w Krakowie - kierunek studiów polonistyka antropologiczno-kulturowa
Studia na kierunku polonistyka-komparatystyka są w szczególny sposób ukierunkowane na kształtowanie umiejętności postrzegania literatury w szerokich kontekstach innych zjawisk kulturowych, a literatury polskiej – w perspektywie innych literatur (europejskich i pozaeuropejskich). Interdyscyplinarny charakter studiów zapewnia możliwość dogłębnego poznania polskiego dziedzictwa kulturowego w kontekście kultury europejskiej – i skonfrontowania jej z pozaeuropejskim dorobkiem kulturowym, także w dziedzinach innych niż literatura piękna.
Program studiów obejmuje zarówno przedmioty kształcenia polonistycznego (jak: kurs literatury polskiej od literatury staropolskiej po najnowszą literaturę polską, poetyka i teoria literatury, gramatyka języka polskiego), przedmioty dotyczące zagadnień związanych z innymi niż literatura dziedzinami kultury (historia filozofii, językoznawstwo ogólne i porównawcze, teoria kultury), a wreszcie przedmioty pomocnicze, kształtujące liczne kompetencje i umiejętności ogólne (kultura języka, logika praktyczna, redakcja tekstu, retoryka i stylistyka praktyczna) oraz przedmioty dające konkretną wiedzę i umiejętności potrzebne w późniejszym życiu zawodowym (np. ochrona własności intelektualnej).
Ważnym elementem są też warsztaty badawcze, warsztaty krytyczne i praktyki zawodowe, przygotowujące do praktycznego wykorzystania umiejętności zdobytych w czasie studiów. Studia komparatystyczne dają ponadto możliwość dodatkowego pogłębiania znajomości języków obcych – w czasie całego toku studiów (licencjackich i magisterskich) student ma możliwość wyboru kursów trzech języków obcych, a także odbycia zajęć kierunkowych w języku wykładowym innym niż język polski. Dopełnieniem tego programu jest możliwość skorzystania z bogatej oferty wyjazdów stypendialnych na uczelnie w niemal wszystkich państwach europejskich.
Szczególnie istotne miejsce w programie studiów zajmują przedmioty komparatystyczne: zajęcia z literatury porównawczej, blok zajęć dotyczących literatury powszechnej i metodologia komparatystyki. Zajęcia te obejmują między innymi zagadnienia związane z: historią idei i tematologią, psychologią twórczości, intersemiotycznością i wzajemnymi związkami sztuk (literatury, malarstwa, muzyki), historią sztuki i historią muzyki, historią i teorią kultury, metodologią badań komparatystycznych, tłumaczeniem literackim.
Każdy student ma możliwość samodzielnego wyboru konkretnych ścieżek kształcenia poprzez dobór zajęć, które są dla niego najbardziej interesujące, a zmieniająca się co roku tematyka tych zajęć zapewnia możliwość wszechstronnego kształcenia, jak i poznania aktualnego stanu wiedzy w licznych dziedzinach badań nad literaturą i kulturą.
Od kandydatów na komparatystykę oczekuje się zainteresowania literaturą w zakresie szerszym niż tylko literatura polska, a także zjawiskami związanymi z kulturą, sztuką i ich wzajemnymi powiązaniami.
Ogólnoakademicki profil tych interdyscyplinarnych studiów daje dobre podstawy do dalszego kształcenia w różnych dziedzinach. Jednakże studia te kładą też nacisk na kształtowanie wielu umiejętności praktycznych. Absolwenci kierunku polonistyka–komparatystyka dobrze orientują się w zagadnieniach związanych nie tylko z literaturą polską, ale też z literaturami innych krajów, z innymi formami działalności kulturalnej (sztuki plastyczne, film, muzyka), a także z innymi dziedzinami współczesnej humanistyki.
Absolwenci kierunku polonistyka–komparatystyka są cenionymi pracownikami licznych organizacji i instytucji zajmujących się kulturą – organizacji pozarządowych, muzeów i innych instytucji kultury czy wydawnictw. Wielu komparatystów pracuje w mediach, a także w różnych sektorach usług, jak tłumaczenia czy turystyka.
Studenci kierunku polonistyka–komparatystyka mają też możliwość realizacji kursu kształcenia pedagogicznego, który daje im uprawnienia do nauczania języka polskiego i lepszego realizowania założeń reformy szkolnictwa, a w przypadku wyboru odpowiedniej dalszej ścieżki kształcenia – także nauczania języka polskiego jako obcego.
