Studia to olbrzymia i różnorodna przestrzeń, którą możemy podzielić na kilka elementów, w tym studia pierwszego stopnia, studia drugiego stopnia oraz właśnie studia jednolite. Sama nazwa może podpowiadać, że studia te są zharmonizowane, spójne, jednorodne. Oczywiście, w ich obszarze funkcjonują różne kierunki, umożliwiające pozyskanie wiedzy i umiejętności z rozmaitych dyscyplin, ale fundamentem jest to, że proces kształcenia prowadzony jest w sposób płynny, bez podziału na stopnie.

Kierunków realizowanych systemem jednolitym nie jest bardzo wiele, a na pewno jest mniej niż tych, których obowiązuje podział na pierwszy i drugi stopień. Z czego wynika brak tego podziału? Gdybyśmy przeanalizowali choć kilka programów nauczania zauważylibyśmy, że są one bardzo złożone, nierzadko zawiłe, w których jedno zagadnienie prowadzi do zrozumienia kolejnego. Niby nie ma w tym niczego specyficznego, ale zdobywana wiedza i rozwijane umiejętności mają stanowić podstawę konkretnych zawodów. Dlatego jednolitym systemem kształcą się między innymi przyszli lekarze, prawnicy, aktorzy czy farmaceuci. Podział kształcenia na stopnie, jak również możliwość zakończenia nauki na pierwszym poziomie nie gwarantowałby uzyskania wysokiej jakości przygotowania, nie gwarantowałby osiągnięcia celu.

Wspomnieliśmy o tym, że w przestrzeni studiów jednolitych funkcjonują różne kierunki. Co ciekawe, różnią się one nie tylko tematyką i dyscyplinami naukowymi, które reprezentują, ale również długością kształcenia. Plan minimum dla studiów jednolitych to 4,5 roku nauki.

Kiedy jesteśmy uczniami klasy maturalnej wydaje się nam, że studia to dość odległa przyszłość. Zanim zaczniemy studiować, najpierw należy przecież się na nie dostać, a żeby się na nie dostać należy najpierw zdać maturę. To wszystko prawda. Aby zostać studentem, należy mieć zdaną maturę, ale o studiach należy pomyśleć wcześniej, jeszcze przed maturą. Dlaczego? Nie chodzi o wybieganie w daleką przyszłość i snucie bogatych i barwnych planów. Chodzi o to, że każdy kierunek studiów stawia przed kandydatami konkretne wymagania, a fundamentem naboru są przedmioty maturalne, brane pod uwagę w postępowaniu kwalifikacyjnym.

Należy zastanowić się nad tym, jaki kierunek chcemy studiować. Następnie należy sprawdzić, jakie przedmioty należy zdawać na maturze, aby na ten kierunek się dostać. Jeśli w informacjach rekrutacyjnych wyczytamy, że wybrany przez nas kierunek bierze pod uwagę na przykład biologię i chemię, to do egzaminów z tych przedmiotów musimy podejść. Inaczej będziemy bez szans już na starcie wyścigu po indeks.

Sam proces naboru na studia nie jest niczym skomplikowanym. Rekrutacja odbywa się drogą elektroniczną za pomocą specjalnego systemu IRK. Kandydaci zobligowani są do wypełnienia stosownych formularzy, wprowadzenia danych osobowych i teleadresowych, uzyskanych wyników czy też informacji o ewentualnych zwycięstwach w konkursach i olimpiadach. Należy również wnieść opłatę rekrutacyjną. Pomimo tego, że proces rekrutacyjny nie jest trudny, to wymaga dokładności. Błędy oraz spóźnienia mogą prowadzić do wykreślenia z listy osób ubiegających się o przyjęcie.

Studia jednolite w Uniwersytecie Przyrodniczym w Lublinie reprezentowane są przez kierunek Weterynaria, który można studiować zarówno w trybie stacjonarnym, jak i niestacjonarnym. Kształcenie obejmuje treści z zakresu przedmiotów podstawowych oraz  przedmiotów szczegółowych obejmujących obszar nauk podstawowych, nauk klinicznych, jak również produkcję zwierzęcą oraz higienę żywności pochodzenia zwierzęcego.

W toku studiów studenci Weterynarii zdobywają wiedzę i rozwijają umiejętności, dzięki którym przygotowani są między innymi do: badania stanu zwierząt, rozpoznawania, zapobiegania, zwalczania i leczenia chorób zwierząt, wykonywania zabiegów chirurgicznych, wydawania opinii i orzeczeń lekarsko- weterynaryjnych czy też wykonywania badań i weterynaryjnej oceny środków żywienia zwierząt oraz warunków ich wytwarzania.

Studia jednolite w Uniwersytecie Przyrodniczym w Lublinie trwają 5,5 roku.

Weterynaria to kierunek, który można studiować w formie stacjonarnej bądź niestacjonarnej. Wszystko zależy od pomysłu na proces kształcenia. Co ważne, między stacjonarnym a niestacjonarnym trybem nauczania nie występują żadne różnice programowe. Tych należy doszukiwać się jedynie w planach zajęć i sposobach ich realizacji.

Tryb stacjonarny może kojarzyć się z nauką w szkole, bowiem polega on na tym, że studenci uczęszczają na uczelnię w dni powszednie, czyli od poniedziałku do piątku, i realizują zajęcia, które rozpoczynają się zazwyczaj w godzinach porannych. Tryb niestacjonarny przybiera formę zaoczną, która polega na tym, że studenci uczęszczają na uczelnię w wybrane weekendy i realizują zajęcia organizowane w ramach zjazdów.